روز سوم
شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۶، ۱۲:۱۵ ق.ظ
معجزه !
نویسنده تایپ میکند : دو نقطه پرانتز. باز
یک آه آسوده میکشد و یواشکی و ناخودآگاه لبخند میزند .
نویسنده دوباره به کیبرد خیره میشود .
تایپ میکند :
خدایا ! ممنون که صدامو شنیدی. ممنونم بابت همه چیز. بابت امید و معجزه ی توی راه. خدایا میشنوی؟ شکرت ! صدهزار مرتبه شکرت !
نویسنده دوباره لبخند میزند. این بار آگاهانه. این بار عاشقانه!
:)
