کنج خیال

بسم الله. 

شروع دوباره آن هم برای منی که انگشتانم سال ها به بوی کیبرد آشنا بوده اند و هفته ای یک بار با جادوی کلمات، نوشته ای را به دنیا آورده اند خیلی سخت است. مثل ورشکست شدن مردی در پنجاه سالگی که عادت داشته است سر وقت قهوه بخورد و با ماشین بنزش به همه جا رود. مثل مادری که همه ی بچه هایش را از دست داده و حالا، با عکس هایشان زندگی می کندیا حتی مثل یک نوزاد که فقط او از زیر آوار زلزله جان سالم به در برده است ...

از صفر صفر شروع کردن برای من ، به اندازه ی همه ی این ها و بیشتر حتی ، سخت است. همه ی این ها را نوشتم که بگویم فضای مجازی مهمان تازه واردی خواهد داشت که از شواهد به دست آمده، حالا حالا ها قصد رفتن ندارد و به قولی، قرار است کنگر بخورد و لنگر بندازد :)

الهی به امید تو!